علی(ع) درباره ثروت اندوزی فرمایشات جالبی دارد که برای دوران ما می تواند رهگشا باشد. حضرت در خلق ثروت نقش موثری داشته است اما در مصرف جزو پایین ترین اقشار جامعه بوده است. ایشان زاهد بود اما فقیر نبود. و به فرمایش ایشان کسی که ثروت زیادی دارد نمی تواند در جامعه اسلامی مسوول باشد. ویدئوی زیر سخنرانی کوتاهی در این باره است:علی(ع) در مواجهه با ثروت
متاسفانه در کشور ما سهمیه های زیادی برای تحصیل در آموزش عالی وجود دارد که بیشتر آنها غیرعادلانه است. این سهمیه های ناعادلانه علاوه بر این که مانع ورود افراد قوی تر به یک حوزه درسی می شود، سبب می شود که اینده کشور از نظر متخصصان قوی به خطر بیفتد و کارایی در حوزه های پزشکی و عمرانی و ساختمانی، علوم انسانی و ... با چالش مواجه شود. تصحیح قوانین سهمیه از جمله مواردی است که اولویت زیادی در کشور دارد. در ویدئوی زیر سخنران به این موارد اشاره می کند: عدالت آموزشی
برخی نقاط کشور به شدت به فقر مبتلاست و محروم است. چه فقر آموزشی، چه فقر غذایی، ... مهمترین رویکرد برای حل این مشکل ایجاد کار و شغل مولد در کشور است. تا زمینه های اشتغال فراهم نشود این فقر ادامه دار خواهد بود. از کجا باید شروع کرد؟ باید تولید و سرمایه گذاری به طور اساسی تشویق شود و فعالیت های سفته بازی با مالیات های مختلف جریمه شود تا کار تولید شود. ویدئوی زیر گفتگویی است در باب فقر در ایران: فقر در ایران
متاسفانه در روزگار ما توجه به همسایگان ضعیف شده است. همگی نسبت به همسایگانی که از نظر مالی ضعیف هستند مسوول هستیم و باید هوای آنها را بیشتر داشته باشیم. پیامبر(ص) فرمود: «ما آمَنَ بی مَنْ باتَ شَبْعان وَ جارُهُ جائِع: به من ایمان نیاورده است کسی که خود را سیر کند، ولی همسایه اش در گرسنگی به سر برد.» اگر چنین رفتاری فراگیر شود و همگی هوای همسایه های هم را داشته باشیم به شرایطی خواهیم رسید که تاثیر مهمی در ریشه کنی فقر اجتماعی خواهد داشت. در ویدئوی کوتاه زیر توجه یکی از علمای اسلام را به همسایگان می شنویم: رسیدگی به همسایه
متاسفانه پدیده کولبری از جمله مصادیقی است که کاملا غیرعادلانه است. در بین کولبران که از راه های سخت اقدام به حمل کالا می نمایند همه نوع آدمی هست: پیر و جوان و حتی افراد کم سن. گاهی گزارشاتی هم می رسد از این که برخی جان خود را در این راه از دست داده اند. واقعا برخورد با نیروهای انسانی جامعه به این صورت و عدم استفاده صحیح از آنها چه معنایی می تواند داشته باشد؟ انگیزه بسیاری از این افراد کسب روزی حلال برای خود و خانواده است، آنها نمی خواهند از مال غیرمشروع ارتزاق کنند و به این راه ها روی می آورند. به امید روزی که جامعه ما قدر نیروهای انسانی خود را بداند. لینک زیر وضعیت کولبران را با برخی عکس ها به تصویر می کشد.: کولبری
در اسلام ناب محمدی اشرافیّتی وجود ندارد و مناصب بر اساس لیاقت و شایستگی افراد توزیع می شود. در جامعه طبقاتی که عثمان ایجاد کرد، اشرافیت رخنه کرد و مناصب حکومتی نه بر اساس لیاقت، که بر اساس باندبازی شکل گرفت و به تدریج فاصله طبقاتی شدید شد. در فایل زیر، سخنران بر لزوم حرکت جامعه اسلامی ایران به سمت شایسته سالاری و دوری از اشرافیت تاکید دارد: اسلام منهای اشرافیّت
در ویدئوی زیر دکتر پزشکیان درباره بی عدالتی دستمزدهای موجود در جامعه به گوشه ای از واقعیات اشاره دارد. متاسفانه فاصله دستمزدها در کشور ما به شدت ناعادلانه است و برخی ها بالای 50 میلیون تومان درامد ماهانه دارند و برخی نیز حدود 3 میلیون تومان. این تبعیض ها به خصوص در بخش دولتی که از بودجه بیت المال تامین می شود، جای تامل و نگرانی زیادی دارد: بی عدالتی در دستمزدها
در نظام پزشکی ایران متاسفانه هنوز میزان مالیات پرداختی توسط پزشکان شفاف نیست. معلوم نیست چرا دستگاه مالیاتی نمی تواند یا نمی خواهد از افراد با درآمد بالا، مالیات بگیرد. نبود کارتخوان در مطب بسیاری از پزشکان هنوز جای سوال است. دکتر راغفر در ویدئوی کوتاه زیر در این باره سخن می گوید: عدم مالیات گیری از پزشکان.
گاهی قاعده بازی مهمتر از خود قانون است. معمولا سرمایه داران طرفدار لیبرالیسم با نفوذ در سیستم قانون گذاری و استفاده از قواعد بازی کشور، قوانین را به نفع خود وضع می کنند. از جمله اشکالات وضع قانون این است که افراد منتفع از قانون خود واضع قانون هستند که در این شرایط ایجاد رانت و فساد به دنبال دارد. از این رو به نظر می رسد اصلاح شرایط قانون گذاری از مهمترین اصول زیربنایی برای تحقق عدالت است. در ویدئوی زیردکتر حسینی استادیار دانشگاه تهران مواردی از نفوذ سرمایه داران در قواعد بازی و وضع قانون مطرح می کنند. فساد در قواعد بازی